-
1 grot
grot m (-u; -y) Spitze f;grot strzały Pfeilspitze f; MAR Großsegel n -
2 grot
* * *I.grot1miGen. -u1. (= ostrze) spearhead, arrowhead.2. techn. point chisel.II.grot2miGen. -a żegl. mainsail; grot sztormowy trysail.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > grot
-
3 grot
-
4 ostrz|e
n ( Gpl ostrzy) 1. (część narzędzia) blade; business end żart.; (krawędź tnąca) edge; (krawędź łyżwy) runner; (obrzeże krzywej) cusp; (grot) head- ostrze strzały/włóczni arrowhead/spearhead2. książk., przen. (krytyki) edge; (satyry) barb; (ironii) shaft, stingThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ostrz|e
-
5 Pfeilspitze
Pfei lspitze fgrot m strzały
См. также в других словарях:
grot — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. grocie {{/stl 8}}{{stl 7}} ostre, najczęściej metalowe zakończenie drzewca kopii, włóczni, dzidy, lancy, oszczepu, strzały itp.; także: strzała : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trójkątny, płaski grot. Grot z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
grot — I m IV, D. u, Ms. grocie; lm M. y 1. «ostre zakończenie (ostrze) różnych rodzajów broni drzewcowej: włóczni, kopii, dzidy, lancy oraz strzały; także cała strzała» Ostry, stalowy grot. 2. łow. «zakończenie odnogi poroża kozła sarny skierowane ku… … Słownik języka polskiego
strzała — ż IV, CMs. strzałaale; lm D. strzałaał 1. «pocisk wystrzeliwany z łuku, z kuszy itp., składający się z pręta (drzewca) zakończonego z jednej strony ostrzem (grotem), a z drugiej zwykle piórami sterującymi (lotkami), zapewniającymi pociskowi… … Słownik języka polskiego
